Με αφορμή τα διαδραματιζόμενα στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Μυτιλήνης, με θέμα το μεταναστευτικό, που προκάλεσαν οι 11 σύμβουλοι της αντιπολίτευσης, και τα όσα επακολούθησαν αυτής, οφείλουμε να κάνουμε ορισμένες χρήσιμες επισημάνσεις για την ενημέρωση της κοινής γνώμης που αγωνιά για την εξέλιξη της υπόθεσης που ταλανίζει τόσα χρόνια το νησί μας και κυρίως το Δήμο Μυτιλήνης. Την ανακοίνωσή μας αυτή συνυπογράφουν οι 16 σύμβουλοι που τάχθηκαν υπέρ του ψηφίσματος που κατέθεσε στο Σώμα η Δημοτική Αρχή για το μεταναστευτικό και το νέο ΚΥΤ.
«Εάν δεν έχεις πολιτική πρόταση, τότε καταφεύγεις σε διαδικαστικού τύπου δικαιολογίες, αλλά κυρίως σε δήθεν πατριωτικές «κορώνες», μόνο και μόνο για ψηφοθηρικούς λόγους.
Εάν δεν έχεις ρεαλιστική πολιτική πρόταση λύσης ενός υπαρκτού προβλήματος για τον τόπο μας,
Εάν οι ιδεοληψίες σου καθορίζουν την πολιτική στάση σου,
Εάν αντί για το μέλλον του τόπου σου, βλέπεις την πολιτική σου επιβίωση και ανέλιξη σου,
Εάν σου αρέσει να υπεκφεύγεις από την ουσία της λήψης μιας απόφασης, επικαλούμενος «δημοκρατικές» διαδικασίες, όταν εσύ ο ίδιος δεν δέχεσαι το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας,
Εάν θεωρείς ότι χαϊδεύοντας αυτιά νομίζεις ότι θα κερδίσεις πολιτικά, με επικοινωνιακού τύπου «στυλ» και «ύφος», και ότι έτσι μπορείς να ξεγελάσεις τον κόσμο,
Εάν νομίζεις ότι οι κάτοικοι αυτού του τόπου έχουν μνήμη χρυσόψαρου, δε θυμούνται ποιοι μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση και δεν αντιλαμβάνονται γιατί διαχρονικά το Βόρειο Αιγαίο και ειδικά η Λέσβος, υπολείπεται σε ανάπτυξη (πολλά άλλωστε είναι τα παραδείγματα γι αυτό).
Εάν νομίζεις πως οι πολίτες αυτού του τόπου δεν αντιλαμβάνονται γιατί διαιωνίζεται μία κατάσταση απ’ την οποία ωφελούνται συγκεκριμένα συμφέροντα, τα οποία πολεμούν λυσσαλέα την αλλαγή της.
Τότε το μόνο που σου μένει είναι να συκοφαντείς, να διαβάλλεις και να υπονομεύεις τους πολιτικούς σου αντιπάλους, νομίζοντας ότι έτσι υπηρετείς καλύτερα τον τόπο σου και τους ανθρώπους του.
Όμως το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Μυτιλήνης συγκλήθηκε με τις υπογραφές των 11 συμβούλων, όπως ο νόμος ορίζει, για να πάρει αποφάσεις σε σχέση με το μεταναστευτικό και ειδικότερα για το νέο Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης. Αποδείχθηκε, όμως, κατά τη διαδικασία της συζήτησης, ότι όσοι υπέγραψαν την πρόσκληση δεν είχαν καμία συγκεκριμένη πρόταση για να καταθέσουν και να συζητηθεί. Είχαν όμως πολλές χιλιοειπωμένες διαπιστώσεις, πάμπολλες απορίες και ερωτήματα, αλλά και πολλά «ευχολόγια». Κυρίως, όμως, είχαν την ελπίδα ότι θα είναι περισσότεροι για να επιβάλουν την εμμονική τους άποψη να μην προχωρήσει τίποτα. Μέχρι και τους κοινοβουλευτικούς τους εκπροσώπους επιστράτευσαν, πιστεύοντας ότι θα φέρουν την «πλειοψηφία» του σώματος σε δύσκολη θέση, αποκομίζοντας και κομματικά οφέλη.
Και ό,τι δεν κατάφεραν με το σύνολο των ερωτήσεων τους στους παρευρισκόμενους κυβερνητικούς εκπροσώπους προσπάθησαν να τορπιλίσουν τη διαδικασία με καθαρά διαδικαστικούς λόγους, που δεν είχαν κανέναν νομικό έρεισμα και ουσία! Το χειρότερο όμως όλων είναι ότι, αυτήν την κρίσιμη στιγμή, η… πεισματάρα η πραγματικότητα έρχεται και «πριν αλέκτωρ λαλήσει…»,για να δικαιώσει όλους εκείνους, που με πολιτικό θάρρος και υπευθυνότητα επιχειρούν να βάλουν «φρένο» σε φαινόμενα σαν αυτά που διαδραματίστηκαν στο σχολείο του Ιππείου. Το εν λόγω συμβάν, μαζί με άλλα που προηγήθηκαν, ή που ενδεχομένως θα ξανασυμβούν σε βάρος της ομαλότητας και της ίδιας μας της ζωής, είναι αυτά που μας οδήγησαν να συνηγορήσουμε στη λήψη μιας όχι εύκολης, η οποία όμως είναι επιβεβλημένη από την ίδια την πραγματικότητα, απόφασης. Μίας απόφασης που θα φέρει επιτέλους τη λύση και την επιστροφή στην κανονικότητα.
Είμαστε βέβαιοι πως η απόφαση μας αυτή δημιουργεί βάσιμες προσδοκίες ότι το μεταναστευτικό θα πάψει να αποτελεί «βαρίδι» στην καθημερινότητα της τοπικής κοινωνίας και τροχοπέδη στην ανάπτυξη του τόπου μας. Σε τελική ανάλυση, αυτό που μετράει και ανεξαρτήτως των όποιων πολιτικών προτιμήσεων, τις οποίες έχει ο καθένας μας, προέχει η συμβολή μας με τις πράξεις και με τη στάση μας, να στηρίξουμε τον τόπο μας για να γυρίσει επιτέλους σελίδα, παίρνοντας τα «πάνω» του.
Βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο και καθοριστικό για το μέλλον του τόπου μας σταυροδρόμι και πρέπει ο καθένας μας να πάρει την ευθύνη που του αναλογεί. Και εμείς το πράξαμε, χωρίς φόβο και πάθος. Και θα κριθούμε γι’ αυτό! Εξ άλλου όλοι και όλα κρίνονται απ’ το αποτέλεσμα».
